2023 ün güzel günler getirmesini diledik.  Olmadı. Felaket yılı 2023. Yüreklerimiz dağlandı. Şubat’ın 6’sında gün doğmadan Kahramanmaraş merkezli depremle sarsıldı 11 ilimiz. 7,7 yetmedi arkasından 7.6 ile sallandı güzel coğrafyamız. Birçok ülkenin yüz ölçümünden daha büyük bir alanda yükseldi feryatlar…  Karın, yağmurun altında soğukta yükselen feryatlara koştu Ülkemizin ve dünyanın birçok yerinden güzel yürekli insanlar. Bir can daha kurtarır mıyız, kurtulanı yaşatır mıyız diye. 

Günlerce enkazın altında kalanları çıkarmak için uğraştı o kanatsız melekler. Şair “Arar bulur muydun beni, sahipsiz mezar olsaydım...” demişti ya. Sahipsiz mezarlar doldu taştı. Ya enkazın molozları ile birlikte toplanacak parçalanmış vücutlar… Günlerce hiç birf şey yapmaya  elim varmadı. Herkes ne yapabilirim, nasıl yardımcı olabilirim telaşına girdi. Telefonlar kitlendi, eşinden dostundan ve de onların yakınlarından güzel bir haber alma umuduyla.

Deprem ülkemizin bir gerçeği. Birçok fay ağları ile çevrili. Bilim insanları aktif tektonik ana yapılar olarak Bitlis-Zagros Kenet Kuşağı, Kuzey Anadolu ve Doğu Anadolu Fay Zonları ile Batı Anadolu faylı Açılma Hatları bulunuyor. Bu fay hatları içinde Kuzey Anadolu Fay Zonu ile Doğu Anadolu Fay Zonu en tehlikeli faylar olarak sıralanıyor.

İki depremin çok kısa zamanda oluşu bilim insanlarını bile şaşırttı. Deprem değil büyük bir afetti bu. Maalesef bu doğa olayını afete dönüştürmede bizlerin katkısını inkâr etmeyelim.

Siyaseti bırakın şimdilik. Depremzedelerin ortak bir sorusu var: Şimdi bize ne olacak?