Bayramlar, çocukluğumuzun en güzel hatıralarını saklayan günlerdir. Yeni kıyafetler, tatlı kokuları, büyüklerin elini öpmek, çocuklara harçlık vermek… Ama bugün bayramın neşesi, ekonomik kaygıların gölgesinde kaldı.

Pek çok insan bayram hazırlığı yaparken daha çok hesap yapıyor. “Çocuklara harçlık verebilecek miyim?” “Misafir ağırlayabilecek miyim?” “Memlekete gitsek mi, gitmesek mi?” gibi sorular zihinleri kurcalıyor. Eskiden bayram alışverişi neşeyle yapılırken, şimdi fiyat etiketleri daha çok konuşuluyor.

Küçük esnaf zor durumda, market rafları cep yakıyor, bayram sofraları bile eski bolluğunda değil. Çocukların bayram harçlıkları azaldı, kurban kesmek birçok aile için imkânsız hale geldi. Bayram sevincinin yerini geçim derdi aldı.

Ama bayram sadece maddiyat mı? Eskiden bir gülümseme, içten bir "iyi bayramlar" dileği, kapıya gelen misafire ikram edilen bir fincan kahve bile insanı mutlu ederdi. Belki de bayramın ruhunu yeniden hatırlamak gerekiyor. Paranın eksikliği bizi mutsuz etmemeli, çünkü en güzel bayram, sevgiyle paylaşılan anlarda saklıdır.

Bu bayram, belki büyük sofralar kuramayacağız, pahalı hediyeler alamayacağız ama sevdiklerimize samimi bir tebessüm, sıcak bir selam verebiliriz. Çünkü bazen en büyük hediye, yalnız olmadığımızı hissettirmektir.

Şimdiden herkesin bayramı kutlu olsun…