Yapmadığın, yapamadığın yada bazen yaptığın ama seni mutlu etmeyen şeyler yüzünden gözünü kapatıp saatlerce yatağın içinde döndüğün oluyor mu? şeninde benim gibi.         

Evet hayatta pek çok seçim yaptık ve bazıları doğru iken belki benim ki gibi pek çoğu yanlış ..Hayatımıza aldığımız insanlar, iş okul,yaşam tarzı vs… uykuları kaçıran etkenler değimli bunlar…

Teşekkür ederim” deme cimrisi olan tek kişi umarım yalnız benim; ancak yalnız ben olmadığımı da biliyorum. İnsanların söylemesi zor kelimelerin başında “Teşekkür Ederim” geliyor. Bir diğer kelime de “Özür Dilerim.” Biz ilki olan “teşekkürler” veya “teşekkür ederim” güzelliğiyle başlayalım:

Geçenlerde kendime bugüne kadar hiç teşekkür etmediğimi fark ettim.

Çayı getiren garsona etmişim, yol tarif eden esnafa etmişim, iltifat edip yanağımı kızartana etmişim.

Kendime bir teşekkürü çok görmüşüm. Hiç etmemişim. Şikayet etmişim.

Kendime kendimi şikayet etmişim bol bol.

Geceleri, o gün yaptığım irili ufaklı hataların çivilerinde uyumuşum.

Uyumadan dualarda herkese ve her şeye teşekkür etmişim, kendimi atlamışım.

Sanki bensiz bütün bunlar yaşamak mümkün olurmuş gibi.

Zor günlerimde ‘geçecek canımın içi, geçecek merak etme’ diye gözlerimin içine bakıyorsun aynadan.Bazen sana inancımı kaybettiğimde, küsüp sırtını dönmüyorsun.

Hakkımda denilen her şeye inanmadığın için.Aynada beni görüp beğendiğin için.Yolumdan saptığımda uyardığın için çok teşekkür ederim sana.

.Yine gelsem yine ÜLKÜ olur, yine dizlerine kapanıp, sana bütün bu yaşattıkların için teşekkür ederim.Yaptığın tüm delilikler, saptığın tüm alışılmadık yollar ve aldığın tüm riskler beni ben yaptı en nihayetinde.

Hep bildik biz çünkü seninle: Limanda durup, kaderinin rüzgarlarına yelkenlerini açmayan yaşamış olmaz. Sadece hayatta olmuş olur.Beni yaşattığın için çok teşekkür ederim sana.