Hayatımız beklemekle geçiyor. Neyi beklediğimizi bilmeden bekliyoruz. Erteliyoruz. Hayallerimizi erteliyoruz, kredilerimizi üç ay erteliyoruz, çok beğendiğimiz o arabayı almayı erteliyoruz, mont almayı erteliyoruz, altın düşer belki diye o çok beğendiğimiz mavi boncuklu bilekliği almayı erteliyoruz, tatile gitmeyi erteliyoruz, biz ertelediğimiz için boş kalan yerlerde yabancı turistler tatil yapıyor cennet ülkemizde. Olsun diyoruz ekonomiye can veriyorlar. Hayatı erteliyoruz yani, sanki bi ikincisi varmış gibi. Ameliyat olmayı erteleyenler bile var. 

Hepimiz dalgaya vurduk, her şeyin geyiğini yapmaya çalışarak, eğlenerek beklemek istiyoruz. Kadına şiddetin sonlanmasını bekliyoruz, 

Sonra yaz gelsin artık diye bekliyoruz, adaletin gelmesini, enflasyonun durmasını, toplumsal cinnetin sonlanmasını bekliyoruz. Tüm bunların ekonomiyle ilintili olduğunu düşünürsek aslında biz ekonominin düzelmesini bekliyoruz. Bekliyoruz da, 

Biz beklerken bakıyoruz. Bakıyoruz cebimizdeki para bitmiş, geriliyor sağa sola sataşmaya başlıyoruz. Neyse diyoruz, ben şurdan birkaç komik video izleyeyim. Yine sarılıyoruz sanal mutluluğumuza. Ne kadar sürecek böyle, ne kadar daha bekleyeceğiz hiçbirimiz bilmiyoruz. Hiçbirimizin hiç bir şeye sabrı kalmadı ama her şeyin güzel olacağından da bir o kadar eminiz, genlerimizde var bizim bu. Tarihte de inancımızla, umutlarımızla savaşlar kazanmadık mı? Ne de olsa bir umuttur yaşamak... Beklediğimiz, ertelediğimiz her şeye en kısa sürede kavuşmak dileğiyle….