Söz vermek önemlidir azizim. Ya sussun konuşmasın kelimeler ya da konuşsun ama hakkı verilsin her bir cümlenin. İnsan neden yaşar bu hayatta diye bir soru yöneltsem, nasıl cevaplar alabilirim sizlerden? Kesinlikle şunlar bulunur; Namusu için, şerefi için, onuru için, haysiyeti için, duruşu için, kişiliği için uzar da gider bu benzetmeler. Peki insan bunlardan birisini kaybederse, kendini nasıl bir boşlukta bulacağını hiç düşünmez mi? Diyelim ki düşünmedi, verdiği bir sözü yerine getirmeyerek yukarıda tanımladığım, hayatımızda yaşam boyu üzerimizden çıkarmayacağımız kıyafetleri çıkarmayı göze aldı, sonra ise hiç bir şey olmamış gibi hayatına devam etti. İşte bu insanlardan şu zaman da günümüzde ne kadar olduğunu kesinlikle çok iyi anlıyorsunuz. Siz siz olun namusunu hiçe sayan birisine namus dersi vermeyin, şerefini yerle bir etmiş birisinin şerefi için derde düşmeyin, onurunu ayaklar altına almış bir insanın o hâline oturup da ağlamayın, mümkün olduğu kadar böyle insanlardan uzak durun. Yürürken karşınızdan gelse yolu değil bulunmuş olduğunuz mahalleyi değiştirin, telefonu varsa hemen engelleyin ve silin, sosyal medyada bir resmi karşınıza çıkarsa,  Rabbim herkesi bu ve bunun gibilerden korusun diyerek şikayet edin ve bir daha görmemek için engelleyin, bir mecra da ismi geçerse hemen konuyu değiştirin, tövbe bismillah diyerek o ortamın ahlakını tövbelerle geri kazanın. Unutmayın ki namusunu hiçe sayan, şerefini ayaklar altına alan, onurunu yok eden birisinden hiçbir hayır gelmez, daima şer beklenir. Söz vermek ve yerine getirmemek bu kadar önemli bir konuyken bu zamanda ‘hiç’ yerine konulması ne kadar acı. Bir örnek vererek taçlandırmak isterim. Mehmet Akif Ersoy İstanbul Yeniköy’de oturan bir ahbabı ile öğleden bir saat önce buluşmak için sözleştiklerinde, o gün yağmurlu, fırtınalı bir gün olup her tarafı sel bastığı halde, Mehmet Akif’in bin bir zorlukla sırılsıklam bir vaziyette söz verdiği yere vaktinde geldiğini, fakat arkadaşının gelmemesi üzerine çekip gittiğini... Ertesi gün özür dilemek için gelen arkadaşını dinlemeyip: Bir söz  ya ölüm veya ona yakın bir felakette yerine getirilmezse mazur görülebilir? diyerek tam 6 ay o arkadaşı ile konuşmadığını biliyor muydunuz? Bu örnekte bir sözün ne kadar önemli olduğunu gösteren ve onu değersiz kılan iki arkadaşı görüyoruz.  Söz namustur, kişi namusunu korumada ne kadar titiz davranırsa sözünü tutmak konusunda  o kadar titiz olmalıdır. Söz vermeden önce  iyi düşünmeli söz verdikten sonra yerine getiremem endişesiyle  tir tir titremelidir.

O müminler, güvenilir ve verdikleri sözü yerine getirirler. Müminin suresi 8. Ayet