Lafı gevelemeye gerek olmadığını düşünüyorum. Suriyeliler ülkemizden “Kesinlikle gitmelidirler.” Türkiye büyük bir devlettir, herkesin babası rolündedir, tüm mazlumların, düşenlerin tek sığınacağı daldır. Kimin başı zora düşse Müslüman olsun olmasın bu kutsal topraklar herkese babalık yapmıştır yapmaya da devam etmektedir. Suriyeli kardeşlerimizin de zor zamanlarında kapımızı sonuna kadar açıp misafir ettik, ama bir baktık ki bu misafirin pek gitmeye niyeti yok. Senelerdir gitmeyi bırakın misafir olarak geldiği evi dağıtıp, ev sahibiyle dalga geçip, sonrasında ev sahibine teşekkür edip minnet borcu olduğunu düşüneceği yere  evinde dövüp öldürmeye kalkmışlardır. Kendi ülkelerinde savaş durumu varken, ipini koparan her terörist ülkelerini parça parça bölerken, kendi ülkelerini o şekilde bırakıp başka bir ülkeye sığınmışken bu kardeşlerimiz her şeyi bir tarafa bırakıp birbirleriyle çocuk yapma yarışına girmişlerdir. Resmen doğumevleri Suriyelilere yetişemez duruma gelmiştir. Ülkeleri elinden gitmişken bile akılları sadece çocuk yapmaktan başka bir şeye çalışmadığını herkese göstermişlerdir. Ukrayna’da bile yaşlı erkekler savaşmak için emir altına girerken bu kardeşlerimiz gencecik yaşta kaçıp ülkelerini kaderlerine terk edip sığındıkları ülkede bir ellerinde nargile diğer ellerinde telefon gözleriyle sapıklık yaparken yakalanmışlardır. Tabi ki hepsi böyle dememiz doğru olmaz ama çoğu böyle diyebiliriz. Beni kimse Suriyelilere karşı kinli duruma koymasın sadece misafirlik süresinin bittiğini artık gitmeleri gerektiğini söylüyorum.  Hükümet yetkilileri geleceği düşünerek bu kardeşlerimizi göndermeleri gerekir, yoksa ileri de başımıza çok büyük belalar açacakları aşikardır. Eğer ki bunları görerek hala göndermeyiz derler vatandaşlık verirlerse, o zaman 2023 seçimlerinde halkın büyük kısmı buna tepki olarak sandıklarda oyunu vermeyeceğini düşünmekteyim. Hükümetten ricamız vatandaşlık verdiği vermediği kaç Suriyeli varsa hepsini asıl memleketlerine göndermeleridir. Hasret kalmadıkları, özlemini hiç duymadıkları, adını bile unutmayı belki de göze aldıkları memleketlerine onlar istemeyerek bizlerin ise dört gözle gitmelerini hayal ederek kavuşturalım.