Çok yakın dostunuzun hatalarını hiç görmeyin. Ne yaparsa yapsın hatalarına karşı kör olun ve ne kadar iyisin, her yaptığın iş başarı kokuyor diyerek yanında olun. Herkes karşısına geçse dahi, siz "kesinlikle herkes seni kıskanıyor sen çok başarılısın” diyerek desteğinizi sürdürün. Eleştirilerden bunaldığını gördüğünüz anda yanına gidin ve "meyve veren ağaç taşlanır"  ata sözüyle dostunuzun kırgın yüreğini şaha kaldırın.

Sonra bir baktınız ki iş çığırından çıkıyor dostunuza çok belli etmeden başkalarının hatalarını örnek göstererek dostunuza ince bir eleştiri yapın. Bunu böyle yapsa daha iyi olurdu diyerek onun hatadan dönmesini sağlayın. Sizin vermiş olduğunuz ince mesajı alıp kendini düzeltirse bundan sonra ki hatalarını bu şekilde uyarıyla devam ettirin.

Şimdi ise tam tersini düşünelim mi?

Hata üzerine hata yapıyor, çevresinin tepkisini çekmeye başladı, tüm uyarılara rağmen eleştirileri kabul etmiyorsa dostunuzun karşısına geçip hatalarını düzeltmesi için uyarın. Bu uyarıyı da dikkate almıyorsa fazla uğraşıp kendinizi hiç ama hiç yormayın. Çünkü at gözlüğü çoktan takılmış, kulak tıkanmış, duygu ve sevgi hissini sadece kendisi için kullanmaya başlamıştır. Bundan sonra ki tüm eleştirilerin seni onun gözünde itici bir konuma sürükleyecektir. Sen gerçekleri söyledikçe o kendi yalanlarını kutsayıp onun doğruluğuyla dünyaya kafa tutmaya devam edecektir. Belki dostunun gözlerinin önünde yitip gitmesi seni kahredecektir ama yine de elinden geleni yaptığın için kendini avutmayı sağlamayı da bileceksin.

Yıl 2007 radyo programına başlamış ve kendime göre çok iyi program yaptığımı düşündüğüm zamanlar. Etrafımda kim dinlerse sen çok başarılısın diyerek tabir-i caizse gaz vermekte. Annem bir günkarşısına aldı ve tüm hatalarımı yüzüme söyledi. Diğer programa daha dikkatli çıktım ve o hatalarımı yapmamak için çok çalıştım. Sonra mı hayatıma eleştiriyi övgü olarak yer ettim.Eleştirili sözleri çok dikkate aldım ve onun üzerine gittim. Kim eleştiriyorsa nedense hep iyiliğimi düşünüyor duygusu içinde hep değer verdim. Eleştiri hakaret, küfür, tehdit düşüncesinden uzak iyilik hissiyatını yüreğe nüksetmek olarak hayatımın bir parçası yerine koydum.Bu düşünceler içerisinde belki de kendime yakın bildiğim kurum yada kişilerin iyiliğini düşündüğüm için eleştirilerde bulundum.Kimisi arayıp eleştiri yazımı doğru bulduğunu söylerken, kimisi de farklı düşüncelere bürünerek yazılarımı okuyup beni haksızlıkla suçladı. Unutmamak lazım ki eleştirdikçe, hayatı tanıyacaksınız. Eleştirdikçe anlayacaksınız.Benim ne kalemim ne de sesim kiralıktır. Ben bildiğim doğruların üzerine giden,tek gayesi vatan sevgisi olano doğrultuda ömrünü adayan birisiyim. Rabbim gönlümüzde ki insan sevgisini ve saygısını eksik etmesin.