Madem bu kadar istiyorsun, haydi git… 

Git, seni bir daha asla bulamayacağım mesafeler ötesine! 

Bu koca şehrin et yığın kalabalığında, otobüs duraklarındaki beklemelerimde bitsin artık can! Kışın en ayaz güzlerinde sıkı sıkıya sokulduğum gölgemin altında dokuzuncu köyden de kovulmuş olarak kalkayım kendimle.

Beni arama can, beni sorma, beni en hassas yerlerimden, yüreğimden hançerleme bir kez daha! Madem bu kadar istedin, git, gamlanmadan tasalanmadan git; hadi git, ben seni zaten beklediğim zamanlarda hiç yanımda bulamadım ki, ağladığımda ağlamanı istemedim, en acılı günlerimde tebessüm ettim gözlerine ki derdimle dertlenmemen için. 

Neye yaradı ki can?

Neye yaradı onca fedakârlığım? 

Gidiyorsun işte, cami avlusuna terk edilen, istenmeyen çocuk gibi bırakıp beni gidiyorsun?

Hadi git artık git!

Zaten kim olduğumu, nereden gelip nereye gittiğimi, ne olduğumu unutur oldum ve ayrılık şarkıların yanıklığını öğrendim sayende. Sallanan ellerin böğrüme kelepçelenip saçlarımı hicrana yem edeceğimi bilmezdim, geçen her zaman diliminde alnıma atılan imzalar yaşlanmamdan değil kıymet bilinmezliğimdendir.

Karanlıklara yabancıydım, aydınlık zamanlarla nikâhlıyken acılara boğdun beni. 

Elimden tutup attığın kahır mahallesinden çıkarmadın beni. 

Yürümeyi, gülmeyi, katıla katıla tebessüm etmeyi haram ettin bana. 

Kim olduğumu unuttum sayende, el ele gönül gönüle mavi şafaklarda karanfil kokulu zamanları hayal ederken öksüz, yetim, kimsesiz bıraktın beni bu et yığını insanlar arasında… Radyo frekansından yükselen isyan şarkılarını dinlemeye alıştırdın beni.

Ah bir bilsen sayende daha neler neler öğrendim… 

Bir başıma kalınca direnmeyi, bir başıma kalınca kıymet bilir insanı sevmeyi öğrendim, kim olduğumu unuttum ama kim tarafından unutulduğumu asla!

Bir kibrit yetti kalanlara

Herşeyi yaktım

Bir balyoz duvarlara

Hepsini yıktım

Kokunu sonbahara gömdüm

Gölgeni geceye sattım

Sesini çoktan unuttum

Ateş aşkını denize attım

Ne adının geçtiği bir söz

Ne de ardından ağlayan bir çift göz

Ne o güzel yüzünün hayali

Ne de bir gün geri döneceğin ihtimali

Hiç bir şey kalmadı SANA DAİR.