herşeyden önce bir çocuk ve benim nazarımda bir melek markette kesişti yolumuz. Kendi çocuklarımla alışveriş yaparken çakmak çakmak gözleri çikolataları ve kekleri kesiyordu. Ayağında yaz ayının kavurucu sıcaklığında kışlık botu dikkatimi çekti yanına yaklaştım istediğin birşey varsa alayım dedim kafasını salladı. Git istediğini al gel dedim çocuklarım ne aldı ise aynısını aldı  geldi Ömerin o bakışları hâlâ gözümün önünde unutmak mümkün değil... "Bir insanın ana vatanı çocukluğudur. Çocukluğunu doya doya yaşayamamış bir insanın mutlu olması çok zordur. Bir annenin, bir babanın en önemli görevi, çocuklarının çocukluğunu doya doya yaşamasına olanaklar yaratmaktır." Hatta diyebiliriz ki "Bir ulusun en önemli görevi çocuklarının çocukluğunu doya doya yaşamasına olanaklar yaratmaktır." Bu çocukların savaşa değil sevgiye  ihtiyacı var.

"Çocuklar Gülsün diye!" yaşayalım. Çünkü insanın anavatanı çocukluğudur.

Çocuklar gülerek, oynayarak büyürse, sonunda büyükler güler.

Büyükler mutlu olup gülümseyince tüm ülke, tüm insanlık güler.

Çocukların gülmesine hizmet veren herkese selam olsun!

Çocuklar çocukluğunu yaşayamıyorsa, çocuklar gülmüyorsa,çocuklar mutlu değilse  kopsun kıyamet...