Sizin mutsuzluğunuz ile mutlu olan insanları gözünüzde fazla büyütmediniz mi?

Kendi hayatınızdan fazlasıyla ödün verdiniz. Olmaz denilen ne varsa oluverdi bir anda. Yapılmaması gereken ne varsa yapıldı.

Şu bir gerçek aslında, insan sevmenin bedelini çok ağır ödüyor.

Bu gerçeklik sizi kolayca yıkabilir ve aynı zamanda üzebilir.

Kendimden örnek verecek olursam eğer: ‘’insanlara olan güven kavramını tam anlamıyla yitirmiş bulunmaktayım.’’

Mesela vermiş olduğum değerin karşılığını alamamak.

En önemlisi güven konusu, benim en büyük hatalarımdan bir tanesi de buydu.

Sonuç olarak hayatımıza giren yanlış insanları önceden tanıyamıyoruz. Yeri geliyor o kişiler için fedakârlık yapabiliyoruz. Bizi değerli kılan her ne varsa bir anda silip atabiliyoruz. Aslında hiçbir şey için mecbur değiliz.

Kimse için sevdiğimiz şeylerden vazgeçmeye değmiyor oysa.

Kısaca durumu toparlamak gerekirse eğer, hayattan birçok ders çıkardım. Hayatın iyi ve kötü yönlerini gördüm. Yeri geldiğinde bazı hatalara göz yummuş olabilirim veya hatayı bildiğim ve gördüğüm halde vurdumduymaz davranmış olabilirim. Aslında bunların hiçbirini yapmaya gerek dahi yokmuş, bunu anladım. Beni sevgiden soğutan ve uzaklaştıran nokta bunlar aslında yalanlar, hatalar…

Kimsenin iyi niyetine inanmayın artık. Çünkü o iyi niyetin altında emin olun bir çıkar yatıyordur.

Ha birde verilen sözlere çok inanmayın.

Kimse sizin için değişmez. Siz de öyle yapın ve kimse için değişmeyin, hiçbir şeyden vazgeçmeyin…

‘’Dostun iyisi kötü günde belli olur deseler de, aslında iyi günde belli olur.

Sahi düşünür müsünüz , siz sevinince gözlerinin içi gülen kaç insan var ki çevrenizde…’’