Bir kimsenin yaşadığı olumsuzluklar karşısında üzülebilmek ve ona acıyabilmek olarak tanımlayabiliriz merhameti. Her ne kadar "bir kişinin..." diye başlamış olsak bile söze, merhamet sadece insanlara değil tüm canlılara duyulan bir histir.

İnsanı insan yapan duyguların en başında gelenlerinden birsidir merhamet. Çünkü merhamet insanın başkalarının dertleriyle dertlenebilmesi, dertli bir insana yardımcı olabilmek için elinden geleni yapması demektir. Yani merhamet insanı bencillikten ve yalnız kendi nefsini düşünmekten alıkoyan bir duygudur. Etrafındaki tüm canlılara merhamet nazarı ile bakmayı bilen bir insan hiç kimseye kötülük yapamaz, bulunduğu ortamda kötülük yapılmasına da müsaade edemez. Merhamet duygusu yüksek insanlardan oluşan bir toplumda kötülükten eser kalmaz ve herkes birbirinden emin olur.

      Dünyanın bir gerçeği olarak her yerde varlıklı, güçlü insanlar olduğu gibi ; maddi ve manevi olarak güçsüz insanlar da vardır. Güçlü insanlar etrafındaki böylesi insanları ezmek yerine onlara merhametle yaklaşırsa toplum içerisinde saygı ve sevgi duyguları yükselir.

     Hepimize düşen insani bir görev var ki o da zengin olsun fakir olsun, güçlü olsun zayıf olsun her insan kendinden düşkün durumdakilere merhametle bakmalı ve onlara elinden gelen yardımı esirgememeli.