Hafif soğuk bir pazar günü, arkadaşımla AVM’de oturup bir lokma tat kattık masaya..

Yoğun bir insan kalabalığı, yemek bölümünde bütün masalar dolu.. Kimi masalar 4 kişi kimisi ise sevgilisi ya da eşi..

Her masada benzer manzaralar. Ellerde telefon, kafalar yerde..

Kimi anne çocuğuna yedirme derdinde, kimileri yemeğini soğutmadan bitirme çabasında. 

Birbirinden farklı insanlar, birbirinden farklı hayat hikayeleri..

Yazın mangalı kışın avm si olan bir toplum..

Sosyal hayatımızın belli alışkanlıklara sıkıştırdığımız, yeniliklere kapalı bir yaşam biçimi. 

Bir günlük boşluğumuzu alıştığımız şekilde bitirme derdindeyiz.

Sosyal tesislerin az olduğundan mıdır alışkanlıklarımız ya da alışkanlıklarımızdan mıdır sosyal alanların azlığı..

Çocuklarımızı fast food yiyeceklere bağımlı hale getirmek midir. ?

Daha verimli bir hafta sonu geçirebilirmiyiz ?

Ya da daha verimli bir tatil günü ?

Avm daha mı kolay geliyor bizlere ?

Yoksa bildiğimiz markalar mı aynı yerde. ?

Tiyatro salonları, müzikal gösteriler vb. onlarca aktivite çocuklarımız için daha eğitici ve öğretici olduğu kadar daha geliştirici olmaz mı?

Geleceklerine katkı sağlamaz mı?

Zararlı kızarmış gıdalardan uzaklaştırıp, yenilikci, düşündürücü ve eğitici fazlası ile aktiviteler var. 

Çocukşarımızı susturmak, onları anlık mutluluklara ulaştırmak, anı sadece yemek yiyerek geçiştirmek onlara sadece tüketim alışkanlıkları kazandıracaktır. Çocuklara üretiminde önemli olduğunu aşılamak ve bu doğrultuda eğitmek onların geleceklerine doğru adım atmalarını sağlar.

Geçici mutluluklardan uzak tutmak, sağlıklı yiyeceklere yönlendirmek, üretkenliklerini artırıcı aktiviteler özgüven duygularını yükseltip daha sağlam karakterler oluşturacaktır. 

Lütfen AVM çılgınlığından biraz uzak kalıp, çocuklarınızı öğrenecekleri alanlara taşıyınız..

Bir köfte ve bir pizzadan daha doyurucu olacaktır..

Sevgi ve saygıyla