COCUKLARA NE OLUYOR
“Her gün yeni bir haberle sarsılıyoruz…
Kaybolan bir çocuk… Okulda mobbing gören bir çocuk…
Ve biz, koca bir toplum, sessiz kalıyoruz!
Evet, çocuklara sahip çıkamıyoruz.
Bu cümleyi söylemek ağır ama gerçek bu.
Çünkü gözümüzün önünde masumiyet yok ediliyor, biz sadece izliyoruz.
Söyleyin bana…
Çocuklarını koruyamayan bir toplumun geleceği olur mu?
‘Çocuklar bizim geleceğimiz’ diyoruz ya hani…
Hani o parlak sloganlar, afişler, nutuklar…
Ama çocuk ağladığında, kim siliyor o gözyaşını?
Okullarda mobbing var!
Çocuk çocukla uğraşıyor, öğretmen görüyor ama duymuyor,
veli biliyor ama susturuyor.
O küçücük kalplere işlenen yaralar, büyüdüğünde koca travmalara dönüşüyor.
Unutmayın…
Sessiz kaldığımız her gözyaşı, bizim suç ortaklığımızdır.
Görmezden geldiğimiz her çığlık, bizim utancımızdır.
Artık susma zamanı değil.
Çocukların sesine ses olma zamanı.
Çünkü çocuklarını koruyamayan bir toplum,
önce vicdanını kaybeder,
sonra geleceğini…”