NİYE HÂLÂ ISRARLA IŞID’IN YANINDA DURUYORSUNUZ?

Değerli arkadaşlarım, bugün 10 Ekim. İki yıl önce bugün hiç kimsenin ağzını bıçak açmıyordu. Ankara’da iki canlı bomba 103 vatandaşımızın hayatını kaybetmesine yol açtı. 400’den fazla yaralı oldu. İnsanlar can derdindeydi. Biz İstanbul’da seçim çalışmaları yapıyorduk ve o gün mitingimiz vardı. Mitingi iptal ettik. Gelen telefonlarda önce 15-20, sonra 20-25 can kaybı olabilir dediler, fakat sayı sonunda 103’e çıktı. Tarihimizin en kanlı terör olaylarından birisidir. 
Dönemin Başbakanı, “bu terör eylemini IŞID militanları gerçekleşti” deyimini kullanmadı, kullanamadı. Çünkü onlara silah gönderiyorlardı, onlara destek veriyorlardı, onların yanında duruyorlardı. Nasıl sulandırırız dediler, “kokteyl terör” dediler bu. Her terör örgütünün destek verdiği bir kokteyl terörden söz ettiler. 
Hayatını kaybedenlerin yakınları bugün bir anma töreni yapmak istediler, sayıları 100 civarında. Çocuklarını anacaklar, o günü anacaklar, bir daha böyle bir tabloyla hiç kimse karşı karşıya kalmasın diyecekler, çok iyi niyetlerle yola çıktılar, ama buna izin verilmedi. Niçin izin verilmiyor? Bir terör eylemini kınamak için aileler bir araya geliyorsa, neden izin verilmiyor? İzin vermemek, terörün yanında durmak demektir. Niye terörün yanında duruyorsunuz? Niye hâlâ ısrarla IŞID’ın yanında duruyorsunuz? Bırakın insanlar teröre karşı duygularını dile getirsinler, terörü ve teröristleri lanetlesinler. İnsanın hayatı bu kadar ucuz mudur? Maalesef üzülerek ifade edeyim, bu gerçekleşmedi.