KAYSERİ Şehir Hastanesi Çocuk Palyatif Servisi'nden çalışan hemşireler Gülizar Taşdemir, Hatice Koç ve Alev Tutuş, hastanede annelerinden uzak kalan çoğu Suriyeli çocukları anne şefkatiyle tedavi edip, temizlik, beslenme gibi kişisel bakımlarını yapıyor.

Kayseri Şehir Hastanesi Çocuk Palyatif Servisi'nde çalışan 10 yıllık hemşire 2 çocuk annesi Gülizar Taşdemir, 7 yıllık hemşire 1 çocuk annesi Hatice Koç ve 4 yıllık hemşire Alev Tutuş, aralarında Spinal Müsküler Atrofi (SMA), Serebral Palsi (SP) gibi rahatsızlıkları bulunan ve bazıları solunum cihazına bağlı olan çocukların tedavisinin yanında özel bakımlarını da yapıyor. Hemşireler, çoğu Suriyeli olan, hastanede annelerinden uzak kalan çocukları, anne şefkati ile besleyip, temizliklerini yapıyor. Hemşireler, her hafta banyo yaptırdıkları çocukların saçlarını tarayıp tırnaklarını keserek onlara moral veriyor.

'KİŞİSEL BAKIMLARINI YAPIYORUZ'

Hemşire Gülizar Taşdemir, tedavi gören çocuklara en iyi hizmeti anne şefkati ile vermeye çalıştıklarını belirterek, "Hemşirelik, bilimsel bilginin ve bakım sanatının hümanistlik yönü ile bunlara ilave deneyimler, özellikle ve sosyal bilginin bütüncül bir şekilde ele alındığı profesyonel meslektir. Bu mesleği yaparken kişilerin bireysel özelliklerini, haklarını, mahremiyetlerini birlikte alarak bütüncül bir bakıma odaklanıyoruz. Her çocuk kendine özeldir. Çocukların kişisel bakımları vardır ve biz bunları belli sıraya koyarak onların ihtiyaçları doğrultusunda bilgi getirisi ile birlikte sunmaya çalışıyoruz" dedi.

'AKLIM HEP ÇOCUKLARDA'

Hemşire Hatice Koç ise hemşireliğin temelinde annelik gibi sevgiyi barındıran bir meslek olduğuna işaret ederek, "Biz bu meslek herkesin bildiği gibi tansiyon bakıp enjeksiyon yapılan bir meslek değil. Hastaları banyo ettiren, besleyen, tırnaklarını kesen çok geniş çaplı bir meslektir. Mesleğimizde din, dil ırkı yoktur. Servisimizdeki birçok hastamız Suriyeli çocuklar. Biz de hastalarımızı elimizden geldiği kadar tedavilerine yardımcı olup bakımlarını yapıyoruz. Buradaki çocuklarla ilgilenince birden fazla çocuğum varmış gibi hissediyorum. Eve gittiğimde kendi çocuklarımla ilgilensem de aklım hastanede bıraktığım çocuklarda kalıyor. Birçok kez çocukların durumunu sormak için meslektaşlarımla görüşüyorum. Hastanede kendi çocuklarımı, evde ise hastanedeki çocuklarımı düşünüyorum" diye konuştu.