insanlar duygu yüklü varlıklardır. Güler, ağlar, sever, kızar, üzülür, sevinir. İçinde her duyguyu barındırır tıpkı mevsimler gibi. 

Kök salar insan bir ağacın toprağına kök  saldığı gibi, yapraklarını döker hazan mevsiminde, yaşadığı acılar onun kayıpları gibi görünür oysa güneş gelecek ve yeniden filiz verecektir her bir yaprağı... 

Kış gelir dalları incelir, çektiği acılar üzüntüler mutsuz eder, her şeyi gtti zanneder içine toprağına kapanır... 

Bitti herşey dediği anda  güneş sıcaklığı nı gösterir ve yumuşak rüzgar yeniden umut getirir... 

Baharın gelişi  ile insan içinde temizliğe girer,ümidi ve umutları ile güneşin sıcağını kalbinde hissetmeye başlar. Bahar  zamanları içindeki coşku yeniden  anlam kazanır. 

Mayıs en güzel baharı karşılar renkleriyle... 

Dişarda güneş, yeşil, mavi Doğanın asil dengesi insanın içinde de oluşur Siyam dır bu... 

Mayıs dışarda denge, ahenk iken içinde gizler Siyam ı... 

Sen  der sen içinde Siyam ikizinden kurtul dengeni sağla güneşini koru, ben dışarıda sana destek olacağım... 

Mükemmel bir denge ve işbirliği ile yeniden üretmeye, yaşamaya ve canlanmaya başlar insan.. 

Mevsimler  dışarıdan insanları insanlar içeriden çiçeklere ışık olur yol olurlar... 

Sonbaharda hazan olan, kışı inzivada geçirir, baharda çiçek açmaya umut olan yaz da meyvesi ne yetişir... 

Mayıs dış güzellik Siyam ile iç güzellik bu mevsimde hayatımızda etkisini göstersin